Sizinde zaman zaman mutluluğu zevk aldığınız anlarla karıştırdığınız oluyor mu? İnsanların çoğunun mutluluktansa zevk'e, keyif'e bağımlı olduğunu okuduğum bir yazıdan sonra, mutluluk kavramına daha başka bir gözle bakmaya başladım ben.
Bir şeyden zevk almak beraberinde ihtiyaç duymayı ve bir boşluğu doldurmayı getiriyor. Bağımlı olmadıkça bunda çok bir sorun yok ama mutluluk ne yazıkki zevk anlarının peşinde koşarak elde edilemiyor.
Mutluluk hayata karşı, günlerin getirdiği deneyimlere karşı açık olduğumuzda, iyi yada kötü her ne ile karşılaşıyorsak, onlara bağımlı olmadan tüm bu deneyimlerin üzerimizden akıp gitmesine izin vermekte yatmıyor mu sizce de???
Yazın son günlerinin keyfine varın ama mutlu olmayı da unutmayın....
Fotoğraf : Tim
.jpg)
3 comments:
Ben de çok düşünürüm bu iki kavramı. Ancak bir de mutlu değilsen dünyanın en güzel yemeği de olsa dünyanın en güzel yeri de olsa zevk alamazsın bir türlü yaşamdan. Öte yandan her zevk aldığın şeyden de ortaya çıkıp "süper ben mutluyum" da diyemiyorsun. En iyisi yaşamımızda bize zevk veren durumları çoğaltmak; hiç eksilmemesi için elimizden geleni yapmak galiba. Amma uzun yazdım :)
'Zevk'in anlamı benim için geçici haz sanırım. Zevk almak güzeldir de sonunda mutlu olunmayabilir. Anlık zevkler için ne kalpler kırar insanlar. Mutluluk istiyorum, zevkler bekleyebilirler.
ve hatta mutluluk da diğer tüm duygular gibi geçicidir. Bağımlı olmamayı öğretmeliyiz kendimize, sanırım bir tek huzurun doğası diğerlerine göre kalıcı
Post a Comment