Önyargılar...

Uzunca süredir kendi içimde önyargılarımla hesaplaşıyorum, çoğunluklada onlar yüzünden kaçan fırsatlara ve insanlara, yitirilen huzurlu anlara yanıyorum. Bu hesaplaşma ve uzlaşma belki de ömür boyu sürecek... Tüm bunlara kafa yorarken geçen günlerin birinde Pasadena YMCA toplantısında okunan ırkçılık karşıtı bir yemin internette dikkatimi çekti. Daha çok şahıslara karşı olan önyargıları ele alsa da ben bu yemini hayatımın her alanında uygulamaya karar verdim ve günlük defterime koca koca harflerle kaydettim. İşte size bir tercümesi....

Herkesin birey olarak değeri olduğuna inanıyorum

Herkesin saygı ve şerefe layık olduğuna inanıyorum.

Önyargılı her düşünce ve hareketin zararlı olduğuna inanıyorum; eğer bunlar benim düşünce ve hareketlerim ise başkalarına olduğu gibi bana da zarar verirler.

Dolayısıyla bugünden başlayarak her gün düşüncelerimden ve hareketlerimden ön yargıyı yok etmeye çalışacağım..

Her fırsatta başkalarını ön yargılarından vazgeçirmeye

Herkesi saygı ve şerefle değerlendireceğime,

ve tüm bunların dünyayı daha güzel bir yer kılacağını bilerek hergün bu yeminime sadık kalmak için çalışacağım.

Sonbahar Çiçekleri...

Mutluluk bakmasını bilene her yerdedir....İşte parkta bir sabah yürüyüşünden Hera ile bulduklarımız, şimdi evdeler. İlk çiçekler Hera'nın çimenlerde buldukları, ikinciler ise benim...

Ama bunlar sevgili blog komşum kek ve kahve'ye....Beni harekete geçirdiğin için çok teşekkürler...