Saturday, January 23, 2010

Kış

İstanbul'da nihayet kar başladı. Hava zaten bir kaç gündür iyice soğumuştu. Kışın bu günleri keyifle eve kapandığım ve zorunluluk olmadıkça adımımı dışarı atmadığım zamanlar. Evimi galiba en çok böyle havalarda seviyorum.
Evde olmak beni bir şekilde dışarıdaki hayattan soyutluyor, kendi içime dönme fırsatı yaratıyor. Düşünüyorum, okuyorum, hayal kuruyorum ve özellikle akşamın indiği, mumların yandığı saatlerde sessizliğin tadını çıkartıyorum ve tüm bu an'lardan, saatlerden doyasıya besleniyorum. İlkbahar'ın, Yaz'ın yeri bambaşka ama ben Kış'ı da çok seviyorum.

2 comments:

minimalist said...

Ben de evimde kendimle vakit geçirmekten çok mutlu olanlardanım. Asla sıkılmam mutlaka yapacak bir şeyler yaratırım; evimde, evimle mutlu olmasını bilirim. Ben kışı sevmem ama evde en çok zaman geçirilen mevsim olması nedeniyle haklısın sanırım ...

kekvekahve said...

dışarısı soğuk, ev sıcak, ev kahve kokar, ev kitap kokar, ev huzur kokar.
sayfanda tıpkı ev gibi bu yeni haliyle, sıcak ve konforlu görünüyor.