Thursday, September 30, 2010

Hera

Internette takip ettiğim yazarlardan biri sevgili köpeğini  ''O benim Zen Ustam'' diye anlatıyordu. Bizim minik Zen Ustamız da bir yıldan fazla bir süredir bizimle yaşamaya devam ediyor.. Yaptığı tüm yaramazlıklar düşünülürse O'na Zen Ustası demek ne kadar doğru olur bilemiyorum ama....

Gün içinde onu izlerken, aslında hayatla başa çıkmak için bize ne kadar çok öğreteceği şey olduğunu düşünmeden edemiyorum. Yemek yiyor, oynuyor, uyuyor, bahçedeki çimlerin üzerine uzanıp uzun uzun manzarayı seyrediyor. Daha da önemlisi hiç bir zaman ne geçmişi düşünüyor, ne de geleceği, sadece şimdiki zamanda ve burada. Bizlere ve kendi küçük dünyasındaki diğer insanlara karşılıksız verdiği sevgi ise sonsuz..

Herkez için çok kolay değil biliyorum ama umarım bir gün sizinde bir Zen Ustanız olur...

2 comments:

minimalist said...

geçmişi unutup; geleceği de bir kenara bıraksak ve sadece bu an'a odaklansak! Yaşam çok kolaylaşacak; aslında onlar bizden daha şanslı. Dileğin içinse "inşallah "diyorum...

Şehrin Dansi said...

Kesinlikle katılıyorum. Hatta her çocuk bir köpekle, hayvan sevgisiyle büyümeli diye düşünüyorum, köpekle büyüyen çocukalrın çok daha hassas olduğunu düşünüyorum